O libro vai daqueles tempos nos que sabíamos falar cos animais e eles entendíannos, respondíamos ao canto da perdiz, descubríamos o carapucho da bublela ou remedábamos o cuco...
Neste libro de poemas, Xoán Babarro establece un diálogo coa poesía popular, a modo de recoñecemento e pago por todo o que nos ten aportado; por iso, cada poema é introducido por uns versos desa outra poesía da que descoñecemos autor porque é de todos e todas e a tod@s pertence.
Un xogo que pode lembrarnos aquel outro que realizara Antonio García Teijeiro en "Na fogueira dos versos" coa coa tradición culta.
E como mostra un boton:
Era si,
era non.
que te comerá
o papón...!
O papón
non sabe comer
nin con garfo
nin con culler
nin nenas
nin nenos
nin grandes
nin pequenos
¿Que comerá?
Comerá a guerra
e parará,
comerá a inxustiza
e acabará,
comerá a miseria
e desaparecerá,
comerá...
No hay comentarios:
Publicar un comentario