Máis clásicos na sección de novidades.

De novo é Kalandraka, na súa colección 7 leguas, a que nos trae unha nova edición e tradución de dous novos clásicos: A raíña de Turnedó e O homiño vestido de gris.
O homiño vestido de gris, de Fernando Alonso, ilustrado por Ulises Wensell, é presentado así no blog Ladrándolle á lua "Este conxunto de relatos é sorprendente, inquietante e un combate contra a soedade, a intolerancia e o egoísmo non exento dunha escritura directa, sen artificios". Así é, un monllado de relatos poéticos nos que os valores van aflorando para conducirnos á reflexión, desde ese homiño vestido de gris ao que ninguén quere escoitar pero que acabará cantando ópera e vestido de todas as cores, ata ese outro relato no que ha de ser todo o pobo o que vaia buscar unha árbore de coral para que a rapazada sexa feliz. Un autor, que declara desta maneira as súas intencións:
«Desexo que os meus libros axuden aos lectores a abrir a mirada, desperten os seus sentimentos e as súas emocións, lles inciten a exercer a liberdade de pensamento e lles axuden a pensar que non están sós».
A raíña de Turnedó de Gloria Sánchez, ilustrado por Pablo Otero
Así se presenta: 
Miñas donas, 
            meus señores

Este é o xardín 

             da raíña de Turnedó.

 Aplaudan:  Plis-Plas! Plis-Plas!

(pasa a páxina)

Miñas donas,

          meus señores…

Este é o mato do xardín

          da raíña de Turnedó.

Exclamen:  Oooooooooooh!

                                                 

Novidades que son clásicos

É Kalandraka que continúa a publicar os clásicos da literatura infantil.

Nesta ocasión, trátase de Unha feliz catástrofe unha das obras de Adela Turín e Nella Bosnia que hai un tempo xa apareceran da man de Esther Tusquets na colección "A favor de las niñas" centrada na coeducación e a igualdade. Porque segue a ser necesario continuar nesta labor, e porque necesitamos destes materiais de calidade en galego, aquí está esta nova entrega que continúa a estela de Artur e Clementina, A historia dos bonobos con lentes...

Que sorte tivo a familia Rato o día no que o seu tobo se inundou! A partir daquela cambiaron os roles, o pai fachendoso e contador de inventadas aventuras nas que el era sempre protagonista, vai aprender a facer a sopa para a noite, a nai acompañará aos fillos nunha aventura diaria que é educativa e divertida, e os pequenos ratos serán felices nun mundo máis igualitario... Agora chega ao antigo tobo unha nova familia convencional, a Roedor, tal como eran os Rato, pero é posible que algún día volvan a sufrir outra feliz catástrofe... haberá que agardar.

Onde está o meu zapato? de Tomi Ungerer, é outro destes libros de referencia que son imprescindibles en cada lingua. Entre "Un, dous, tres, perdín o zapato outra vez" e "Catro, cinco, seis, o zapato za atopei" vemos unha serie de láminas nas que diferentes modelos de zapato forman parte das figuras en insólitas posicións. Liñas mínimas e cores planas sitúannos ante o reto de buscar zapatos igual que noutras ocasión temos buscado a Willy. ¡Un verdadeiro exercicio de agudeza visual nunha ilustración de camuflaxe!

Con Circe e Morgana en Esmelle

Begoña Caamaño, a xornalista e escritora, foise onte pola tarde, despois dunha longa enfermidade.

Autora de libros como Morgana en Esmelle e Circe ou o pracer do azul, obtivo premios coma o Ánxel Casal da AGE ao mellor libro de ficción, o premio da AELG á mellor obra narratica do 2912, o premio da crítica de narrativa galega, o premio Antón Losada Diéguez do 2013 e premio da Crítica española ao mellor libro de narrativa. 

A súa foi unha obra meteórica que nos devolveu aos mitos que sempre foron de noso: a materia de Irlanda e as viaxes de Ulises (desta vez con Penélope e Circe mirándose sobre a cabeza do loitador). Con ela volvemos a percorrer os camiños de Cunqueiro, volvendo aos tempos que nunca se foron, agora vistos coa mirada de muller, unha mirada lila.

As súas palabras:

“Considero o feminismo como un humanismo global. Poñer as gafas lilas é poñerte na pel de quen padeceu a exclusión, non falar desde a historia narrada polos vitoriosos, senón de quen sufriu a exclusión por ser considerad@ menor e secundari@”, defendía Begoña Caamaño, da súa maneira activista de situarse no mundo. (…)”. 

DÍA DA BIBLIOTECA... todos os días

O texto de David Otero, BIBLIOUTUBRO:

Velaí un bibliomés deste biblioano.

Velaí un tempo biblio para espazos cheos de libros (que é dicir tamén bibliotecas). Por iso nelas, nas bibliotecas, desde as lectoras e os lectores, conxúganse os espazos e os tempos no facer primoroso da lectura. Ler, polo tanto, dinamizarase en xerundio e así tamén nese modo e ser farase cos verbos amar, querer, pensar, vivir e tantos outros propios de ser quen somos en mundo noso de Lingua(s) e de Cultura(s).

O libro de Francisco Xavier Redondo Abal Bibliotecarias e bibliotecarios "infames", que se presenta así: 

"Vas ler algo que fai abanear o mobiliario histórico. Vas recibir unha información perturbadora, un deses estrelampos que se abre paso entre as lamias da persiana da ocultación, perpetrada ás veces coa hipócrita desculpa da "operación Olvido". Vas entrar en Bibliotecarias e bibliotecarios "infames", vas saír da autoestrada do relato histórico convencional, vas ir a pé, a valmontes, pola banda inhóspita da historia, e vas sentir que a intrahistoria, como o rumor dun bater de alas nun bosque queimado, vén por ti. Cada vez que entres nunha biblioteca ou nun arquivo, ou cada vez que escoites "depuración" ou "extirpación", vaste lembrar de Bibliotecarias e bibliotecarios "infames", de como o compromiso polo espallamento do saber se converteu nunha proba de cargo e nunha mancha ominosa (...)"

A modo de homenaxe, a quen fai posibles as bibliotecas.

 

Novas de cómic (IV)

A apertura dunha nova libraría de cómic en Santiago fálanos dun xénero en alza... Alita cómics abre este fin de semana. ¡Sorte na andaina e un bo futuro para o cómic galego!

Lembremos que na cidade xa contamos con outra libraría especializada na banda deseñada, que xa nos ten achegado interesantes seleccións, Komic.

E tamén... A gata tola

Novas de cómic (III)

O Botafumeiro é unha revista dixital de humor en galego con periodicidade mensual. Recolle textos e banda deseñada. Nela participan moitos dos autores que coñecemos: Manel Cráneo, Alberto Guitián, Roque Romero, Bernal Prieto, Xiomara Correa, Diana López, Kaz, Tayone, Martín Romero, Brais Rodríguez… e Jano con páxinas de Nacho Camacho, viñetas de A Ollada do Chosco e novos personaxes e series. Podes atopalo nesta páxina. 

Sacoponcho é unha publicación autoeditada que reúne os novos talentos do colectivo de banda deseñada Fume de Carozo: Xulia Vicente, Uxía Larrosa, Luís Yang e Paloma Tarrío. A edición complétase con aportacións de ilustración a páxina completa de debuxantes como Jorge Peral ou Yago García.  

 

BIBLIOUTUBRO, un texto de David Otero para as bibliotecas.

                        BIBLIOUTUBRO

                  

                    David Otero

 

Velaí un bibliomés deste biblioano.

Velaí un tempo biblio para espazos cheos de libros (que é dicir tamén bibliotecas). Por iso nelas, nas bibliotecas, desde as lectoras e os lectores, conxúganse os espazos e os tempos no facer primoroso da lectura. Ler, polo tanto, dinamizarase en xerundio e así tamén nese modo e ser farase cos verbos amar, querer, pensar, vivir e tantos outros propios de ser quen somos en mundo noso de Lingua(s) e de Cultura(s).

Outubro celébrase, sinálase, como o mes da biblioteca e así en especial o día vinte e catro con maior acento, acerto e intensidade, sen que por iso facelo xa dea desculpa (licenza) a non facelo ata o día vinte e catro do ano que vén. Os días da biblioteca, xa que logo, serano todos os do ano enteiro en pleno amor libre á lectura e aos soportes (libros en especial) que a facilitan e a estimulan, mediando nese exercicio do pensamento tan propio, persoal, como auténtico, que nos define e determina como lectoras e como lectores.

Ler é un facer afirmativo de liberdade, porque apetece, porque nos engaiolaron na animación a facelo, porque temos argumentos e así nos peta e dá a gana.

Ler, libro, lectura, levan consigo esencialmente (do contraio é outra cousa) o desexo libre de facelo. Esa frescura onde gozar de literatura vivible, viva e activada, posta en Lingua e Cultura propia (galega pois)  e integrada coas outras moitas Linguas e Culturas dos demais Pobos nas que queiramos ler e disfrutar.

A lectura farase alí onde nos sintamos ben.

Buscaranse os soportes de ler alí onde nos sintamos ben.

Pois así tamén será na biblioteca onde nos sintamos ben. Probemos e comprobemos.

                                                                                    Biblioteca IES As Mariñas

Novas de cómic (II)

* A banda deseñada para os máis novos segue a ser unha flor de invernadoiro, por iso recibimos con tanto agarimo cada unha das entregas de Marcopola, a illa remeira de Jacobo Fernández. Acaba de saír á luz Marcopola a illa Remeira 3: Dragoneta. Nela, o autor reflite unha vez máis, a creatividade desbordante que o caracteriza. Un nbovo personaxe,Demoneta, poderá converterse en Dragoneta grazas a unha apócema fabricada polo alquimista Brisgovius; agora voa e bota lume pola boca pero o seu tamaño diminuiu e quedou pequerrechiña ¡é o que ten xogar con beberaxes"; o seu empeño por levar a cabo misións bondadosas terá resultados irregulares... Publicado por Edicións Xerais de Galicia.

*Nacho Camacho é o novo cómic de Jano, con guión de Rodrigo Cota. Nacho Camacho é un personaxe nada recomendable: vago e machista, cheo de prexuízos e homófobo; pero todo porxo ten o seu san martiño e Nacho é pai dun rapaz homosexual ¡el sínteo como unha gran desgraza! e alguén sorrí pensando que é un xusto castigo á súa maneira d epensar e actuar. Neste volume recompílanse as historias xa publicadas na desaparecida revista Retranca e unha historieta nova e máis longa relacionada co Camiño de  Santiago. Publicado por Demo Editora.

Novas de cómic (I)

* A Editorial Fosfatina súmase co seu primeiro lanzamento ao panorama da banda deseñada galega.  Griza Zono é o título do traballo do vigués Andrés Magán, que debuta cunha publicación experimental de 48 páxinas en branco e negro.

* O Premio Ourense de Banda Deseñada, que recoñece cada ano o traballo dunha persoa ou entidade a prol da novena arte no noso país, foi para o crítico e dinamizador Henrique Torreiro. Valórase a súa longa traxectoria de máis de vinte anos desde o colectivo Phanzynex e a organización das propias Xornadas de Ourense ata o seu labor como divulgador, dentro do cal desdenvolve a súa columna de opinión en Culturagalega.org.

*O Valedor do Pobo e a Consellería de Traballo e Benestar lanzaron a primeira edición do cómic Os perigos de internet, unha historieta que pretende achegar as ameazas reais que se poden atopar os menores de idade no uso das tecnoloxías.

*Un novo traballo de Tokio, en Demo Editorial. A causa do crime, unha historia de 50 páxinas a branco e negro que reúne sindicalismo, a corrupción, represión policial ou terrorismo na Galicia dos anos 80. A historia, publicada por entregas en 1987 no xornal A Peneira ve a luz agora cun argumento ampliado e nova realización gráfica. Está previsto que o volume saia á venda a comezos de agosto.

 

Dous libros galegos nos White Raven 2014

 

Entre as obras seleccionados nesta prestixiosa lista dos mellores libros de literatura infantil e xuvenil, destacaron este ano as obras Nicomedes o pelado de Pinto & Chinto publicado por Kalandraka e Galiño pelado da autoría de Paula Carbonell e Philip Giordano de OQO Edicións.

Os White Raven son seleccionados pola Internationale Jugendbibliothek de Múnic.

Novas publicacións de banda deseñada

Acaban de saír as BDs premiadas no Castelao 2013, publicadas pola deputación da Coruña. Catálogo oneroso de beleza gratuíta, a obra coa que Fran Bueno gañou o prestixioso certame, e tamén (por vez primeira na historia do galardón) a obra finalista, O misterio do Pico Sacro de Rafael Saldaña.

Ao tempo, está chegando ás librarías o número dous do fanzine Sacoponcho con historias de Uxía Larrosa, Paloma Tarrío, Xulia Vicente, Luis Yang... 

Démoslles a benvida!

De libros e filmes

 

A esmorga, acaba de ser levada ao cine (de novo). Anteriormente, a novela de Eduardo Blanco Amor, fora adaptada en 1977 polo director asturiano Gonzalo Suárez baixo o título de Parranda con José Sacristán, Antonio Ferrandis e José Luis Gómez como protagonistas do filme. Esta vez, faise da man do galego Ignacio Vilar, rodada integramente na provincia de Ourense, en escenarios emblemáticos da novela con actores como Karra Elejalde, Miguel de Lira e Antonio Durán "Morris" e producida por Vía Láctea Films e Editorial Galaxia.

A estrea terá lugar en Ourense, no festival OUFF coincidindo coas celebracións do 35 aniversario do pasamento de Blanco Amor.

Unha web para difundir a música galega

Galician Tunes é unha web a través da que se difunde a música galega. O seu catálogo, que tamén dá acceso a 410 vídeos musicais e a información sobre 325 discos, permanece aberto á incorporación de novas bandas, artistas, empresas e festivais galegos.

Desenvolvida a través da Agadic e en colaboración con AGEM e Músicos ao Vivo, busca converterse nunha ferramenta útil cara a unha maior visibilidade social e proxección da industria musical galega baixo esta marca común.

Así se conta no portal. 

Teatro por un tubo (ou mellor, sobre os escenarios)

As laranxas máis laranxas de todas as laranxas pasou a ser a primeira peza teatral destinada ao público infantil posta en escena polo Centro Dramático Galego. Esa vella arela que un día reivindicara publicamente Cándido Pazó no nome de todos os mediadores da literatura infantil e de toda a rapazada deste país levouse a cabohai máis dunha década.

A obra que fora o primeiro premio do certame de teatro O Facho pasou a ser tamén a primeira obra representada polo CDG. Carlos Casares, o seu autor ben o merecía. O elenco, a posta en escena, a escolla da dirección (o portugués José Martíns), a música e todo o que xirou arredor desta obra constituiu unha aposta ilusionante. Agora, volve as táboas co CDG e Jose Caldas. Os nenos e as nenas non son sempre os mesmos e poderán espertar á ilusión e á cretividade das mans desta peza.

Esta é a guía didáctica.