TEATRO TEATRO TEATRO

O próximo 27 de marzo celébrase o Día Mundial do Teatro, dentro do calendario do Libro e da Lectura.

Un xénero con dúas vertentes (ler e mirar, ser lector ou espectador, publicar e representar) e múltiples axentes (que van desde a autora ou autor ao tramoia). Pero ás veces ter tanto non é o que máis presta e así podemos constatar que nin se le moito teatro nin se acude demasiado ás salas onde se representa.

Aínda así, sabemos que todo ha de cambiar se nos empeñamos en facelo visible.

Agora, lembramos outras entradas deste blogue (para presentar premios como O punto da escarola, novidades como Restaurante Farruco ou aquela outra titulada "O teatro tamén se le") e introducimos algún que outro título que nos fascina.

POESÍA. Para facer boca.

Poesía necesaria, como escribía Celaya e titula García Teijeiro.

Poesía para todos os días, aínda que o 21 de marzo a fagamos protagonista das nosas lecturas.

Poesía para todas as idades, para todas as personalidades, para todos os estados.

Poesía imprescindible na música, no recitado, nas lecturas públicas e privadas.

E para facer boca... ter sempre presentes as antoloxías, as seleccións poéticas, as ocasións nas que abrimos un libro e catamos un poema. As antoloxías permíteno: atopar varias voces e escoller as que nos "tocan" para seguir buscando eses libros e eses autores /as.

Para mostra algún botón:

Os nosos versos de Antonio García Teijeiro en Anaya

Antoloxía da poesía galega para nenos de Susaeta

O libro dos cen poemas de Álvarez Cáccamo e Marisa Núñez

Poetízate de Fran Alonso

...

De libros e bookcrossing

A paixón de Alexandra, escrita por Xulio Ricardo Trigo e traducida por Eva Lozano. O autor (tamén artista plástico) é galego pero vive en Cataluña desde o 65; escribe en catalán literatura xuvenil, poesía e narrativa para adultos. Podemos seguir o seu diario persoal na rede El violinista celest.

Esta obra, publicada na colección Fóra de xogo, é unha novela de mulleres, de mozas de orixe estranxeiro que se atopan nun instituto de Barcelona, comparten experiencias e móvense polo mundo da música e a literatura, ao tempo que maduran e queiman etapas. Lemos: “(...) -É unha páxina especial para solitarias coma ti e mais coma min. Entraches algunha vez en Bookcrossing? Ou, mellor dito –di rindo-, sabes que é, o bookcrossing? Sei inglés dabondo como para adiviñalo, pero dígolle que e soa a “libro” máis un xerundio. Ela constrúe un neoloxismo con acento arxentino... -Un xerundio? Si: “libreando”, non é? -Pero crossing quere dicir paso ou cruzamento –dígolle facendo a sabia-. Podería ser: “pasando os libros”. -Regio! Sos toda unha anglófila vos!. (...) Na pantalla aparece a páxina principal de bookcrossing-spain.com e a discusión sobre a arxentinidade queda pendente. A miña amiga procura rapidamente a páxina catal´qa e entra no foro onde hai mensaxes de todo tipo. -Hai outra acepción de bookcrossing que sería algo así como liberar ou deixar á súa sorte. Pero os membros do bookcrossing tentamos que as liberacións sexan un chisco controladas. Deixamos os libros en algures e facemos unha ficha na páxina; despois tentamos seguirlles a pista. -É dicir que intercambiades libros. (...)"

MIGUEL DELIBES

Hoxe queremos traer á rede de lecturas un dos libros de Delibes: Tres pájaros de cuenta. Unha vez, alguén nos contou que con ese libro conseguira entusiasmar a toda unha aula de 5º (daquela EXB). Un bo día a profesora leulles un capítulo, e xornada a xornada tivo que ir completando esas lecturas ata dar remate á historia, tal como lle foron pedindo e tal como ela ía retrasando ese final. Pero non rematou aí a experiencia, unha nai preguntou ao cabo duns días por outros libros semellantes a ese pois quería facerlle un agasallo ao fillo que non parara de falarlle del día a día. Noutra ocasión, un pai comentoulle como tivera que colaborar coa filla formando unha colección de cromos de natureza. No quiosco faláronlle dos rapaces que seguían unha publicación, tamén relacionada co tema. A profesora segue a contalo: a mellor experiencia de fomento da lectura, unha revolución!

Así funcionan os bos libros, os bos autores e as boas profesoras que se emocionan e contaxian ese entusiasmo ao seu alumnado. Pode ser un bo momento para recuperar estes relatos pegados á natureza e lembrar a este autor con orgullo de campo e terra. De paso, podemos reler, retomar... as obras deste autor que nos emocionou moitas máis de Cinco horas horas con Mario ou entender mellor cando tiñamos a man El príncipe destronado...

SOPA DE NADA

A modo de antiga receita, o autor recolle un conto popular e realiza unha versión, reelaborándoo para conseguir esa Sopa de nada cos ingredientes engadidos dun anaco de humor e unha chisca de valores morais relacionados coa necesidade de combater a usura e a falta de solidariedade.
Unha verdadeira fábula coa que se aborda a problemática creada polas grandes diferenzas económicas, ao tempo que se propón unha maneira de solucionala a base de enxeño e imaxinación.
A necesidade de compartir e ser solidarios fronte ao egoísmo preparado á maneira dun conto acumulativo. A imaxe simbólica dos personaxes tal e como se nos transmitiu desde vello no que os raposos son astutos, os gatos intelixentes, os cans fieis e os ratos... que serán os ratos?
Pensemos, mentres gozamos dos textos de Darabuc e das ilustracións de Rashin Kheiriyeh nesta novidade da colección O de OQO

O lobo na poesía de Novoneyra

Pode que as historias de lobos se atopen de actualidade por series como Crepúsculo pero tamén pola presenza da poesía de Nononeyra:

Cousos do lobo!
Caborcos do xabarín!
Eidos solos
onde ninguén foi nin ha d’ir!

O lobo! Os ollos o lombo do lobo!

Baixa o lobo polo ollo do bosco
movendo nas flairas dos teixos
ruxindo na folla dos carreiros
en busca de vagoada máis sola e máis medosa…

Rastrexa
parase e venta
finca a pouta ergue a testa e oula
ca noite na boca…


Cousos do lobo!
Caborcos do xabarín!
Eidos solos
onde ninguén foi nin ha d’ir!

O lobo! Os ollos o lombo do lobo!

Baixa o lobo polo ollo do bosco
movendo nas flairas dos teixos
ruxindo na folla dos carreiros
en busca de vagoada máis sola e máis medosa…
Rastrexa
parase e venta
finca a pouta ergue a testa e oula
ca noite na boca…

Uxío Novoneyra Os eidos (I)