Pequena Lúa de Ezquieta, traducida por Sandra Hombreiro e publicada na colección Tras os Montes de Kalandraka, neste ano 2011. O mundo dos pequenos, as súas sinais de identidade, ese balbucir que se repite sen cansazo ante o espertar ao mundo e ir descubrindo todo o que el contén, esa maneira de compartir as súas descubertas... por iso, cando Oso chama a Bubú porque xa son horas de volver á casa, Bubú empéñase en sinalarlle a Lúa, e o mesmo fai coas ovellas que pasan, co parrulo, co elefante, coa mamá canguro ... ata que sinalando sinalando esperta ao moucho que repite Bu – bu, bu – bu, bu – bu; daquela o pequeno coello Bubú incomódase e volve á casa. Alí, Oso acóchao baixo a manta e a Lúa avisa ao moucho: “-Shhhh, agora caladiño, que Bubú dorme.”
Unha historia entrañable que entra de cheo no mundo dos bebés.
As ilustracións, sobre papeis de textura vexetal con debuxos de tons suaves, achegan ao relato varios graos máis de dozura.
No hay comentarios:
Publicar un comentario