O neno que tiña medo dos robots. O robot que tiña medo dos nenos.

(Miguel Vázquez Freire/José Tomás. Edebé-Rodeira). Dous libros nun, dúas historias, dous protagonistas, dúas portadas, dous títulos… para un mesmo tema. O medo ao diferente, o temor ao descoñecido, contado dunha maneira moi sinxela e de tal forma que non nos queda máis remedio de enfrontar o problema e poñer a imaxinación a traballar, porque a continuación da historia está nas nosas mans. Luisiño é un neno coma calquera outro, ao que lle pasa o mesmo que a todos cando esperta pola mañá, cando se lava -un pouquerrechiño-, cando almorza, cando atende os consellos dos seus pais e se vai á escola coma cada día... pero, no camiño vaise atopar con algo que pode cambiar a súa vida. Isto último, que sucede nas páxinas centrais, non só lle pasa a Luisiño, porque hai outro que tamén vai para a escola esa mañá despois de prepararse e escoitar os consellos paternos... ¿Que pasará, non pasará?

CARTAS DE AMOR

Nove cartas de amor que son chamadas de atención sobre os dereitos humanos nos diferentes lugares do mundo. Porque as cartas de amor son o vehículo, que Fran Alonso utiliza, para mostrar eses outros mundos que semellan golpearnos nas noticias. Nove cartas que non son cartas de amor ao uso. Todas elas escritas por mulleres que se atopan en situación difíciles, porque "as mulleres son vítimas dunha historia que a sociedade foi construíndo sen permitir que elas participasen ou opinasen" (escribe o autor no prólogo). Mulleres que son inmigrantes ilegais, que viven en campamentos de refuxiados saharauís, que traballan nun bordel, que están no medio dunha guerra ou acaban de pasar por ela, mulleres que foron abandonadas cargando cunha culpa da que non eran responsables... Cartas que din aquilo que ninguén preguntou e falan de sentimentos. Cartas que nalgún caso contestan a outras cartas, que noutros se dirixen a alguén que xa non pode lelas ou non quere, pero case sempre buscan comunicarse, tanto que o fagan en papel ou por correo electrónico, que as escriban directamente ou a través de quen transcribe o que din porque aínda non todas están alfabetizadas. Algunha das cartas xa fora publicada pois é o resultado da colaboración con determinadas ONGs, pero o libro, resulta certamente interesante ao mostrarnos ese feixe de textos que son anaquiños de consciencia.

Rinocerontes e quimeras

Unha feliz sorpresa, un libro inesperado na literatura xuvenil, non só galega senón na de calquera outro sistema. O autor Marcos S. Calveiro, autor de Sari, soñador de mares, resultou ganador do último premio Ala Delta con O carteiro de Karrada, ambientada no Irak dos últimos anos. Por Rinocerontes e quimeras corre o século XIX. Unha colección de nenos deformes son a gran atracción dun circo, compartida cos prodixios da natureza, pero en rivalidade cun novo descubrimento: os autómatas. Todo ten o seu fin, aínda os días de gloria como monstros de circo. Nun vagón de tren arrombado nunha vía morta, eses rapaces e rapazas van compartindo as súas historias, coa vella intención de falar para que as horas pasen, mentras esperan a que alguén veña recuperalos. É a maxia dun tempo de inventos misturada coa tristeza dos seres rexeitados e as referencias a todo un imaxinario cultural que nos pertence. ¡Un presente que agradecemos!

¿Será tempo de fábulas?

En Fábulas de ayer y de hoy (Carlo Frabetti, Alfaguara) atopamos, como o propio nome indica, fábulas, metafábulas (que son aquelas que falan doutras, das de sempre) e tamén algo que o autor chama "pregunteja" e define como unha pequena pregunta que obriga a unha reflexión e leva implícita unha ensinanza. E ... como mostra un botón ¡de fábula! EL NIÑO Y EL LIBRO "Leerte cuesta trabajo", al libro le dice el niño, "y aunque te tengo cariño, me voy a jugar abajo". Replica el libro: "Oye, majo, también te cuesta jugar más trabajo que mirar: tienes que cansarte un poco, ya sea de cuerpo o de coco, si quieres participar".

Petando nas portas de Dylan

Petando nas portas de Dylan, un poemario de Antonio García Teijeiro, escrito a partir da música de Bob Dylan, que semella petar nas portas da emoción. Para lectores a partir de 12 anos. Co facer de sempre, e as constantes da súa poesía: a música e a preocupación polos valores de paz e xustiza en relación á infancia. Neste caso, atopamos un grupiño de poemas que falan dos nenos da guerra, e que seguramente lle veredes moita aplicación na escola. Este é un deles:

I can see though your mask Combate Primeira fila Os nenos corren e corren non polo patio da escola nin polo branco da area Os nenos corren e corren non pola rúa da vila nin polo arco da vella Combate Primeira fila Os nenos corren perdidos coa gorxa afogada e por un campo de minas pasean Explosión Horror Estrondo Boureo Os nenos, sen decatárense, soben ao ceo E o mesmo home, cantando coa súa guitarra, segue a cuspir: …Señores da guerra, quero que saibades que podo ver a través das vosas máscaras…

Un libro moi recomendable

Palabras de caramelo. Gonzalo Moure. Edicións Xerais. Para nenos e nenas de 10 a 12 anos. Conta a historia de Kori , un neno saharaui sordomudo, que só recoñece as palabras nos movementos da boca. El chámase boca pechada cos labios xuntos boca estirada (Kori) Por iso é capaz de entender o que lle dí o seu mellor amigo, un pequeno camelo.Pero a familia de Kori pasa momentos moi duros,ata o punto de ter que sacrificar ao camelo para loitar contra a fame.Kori non o acepta e fuxe co seu amigo… Unha historia tenra, que fará asomar as bágoas a máis de un. Para ler dun tirón. Este libro leínno cos alumnos e alumnas de 5º curso de Primaria, e emocionámonos xuntos.

Isa. Ceip Quintela - Moaña

Historias na biblioteca

A primeira proposta para esta Rede Lectura vai de bibliotecas. Hai toda unha morea de títulos de literatura infantil e xuvenil (tamén de adultos) que ocorren na biblioteca. Podemos, en rede, ir completando o listado e anotar algún comentario sobre o libro.

E para empezar...

EL SECUESTRO DE LA BIBLIOTECARIA, de Margaret Mahy. Ilust. Quentin Blake. Alfagura, 2004 É un dos meus libros favoritos... gardo unha edición destrozadísima, polas moitas lecturas infantís, da editorial Altea e do ano 1985. A señorita Laburnum foi raptada por uns malvados bandidos. Mais o contacto cos pequenos, ás veces, ten efectos secundarios inesperados e, neste caso, a fermosa bibliotecaria, que pasara a fin de semana cuns pequenos enfermos de sarampelo, contaxia sen querelo á enfermidade aos seus secuestradores. Nas bibliotecas hai de todo, tamén libros de medicina familiar. Ernestina Laburnum coidará solicitamente dos bandidos e leralles historias para eles descoñecidas... e irá xurdindo o amor entre a bibliotecaria e o xefe da banda.... e quedará claro que non hai como a lectura en voz alta para inocular o virus da lectura. Recomendado para lectoras e lectores autónomos (a partir de 8 anos).