Velaí un bibliomés deste biblioano.
Velaí un tempo biblio para espazos
cheos de libros (que é dicir tamén bibliotecas). Por iso nelas, nas
bibliotecas, desde as lectoras e os lectores, conxúganse os espazos e os tempos
no facer primoroso da lectura. Ler, polo tanto, dinamizarase en xerundio e así
tamén nese modo e ser farase cos verbos amar, querer, pensar, vivir e tantos
outros propios de ser quen somos en mundo noso de Lingua(s) e de Cultura(s).
O libro de Francisco Xavier Redondo Abal Bibliotecarias e bibliotecarios "infames", que se presenta así:
"Vas ler algo que fai abanear o mobiliario histórico. Vas recibir unha
información perturbadora, un deses estrelampos que se abre paso entre as lamias
da persiana da ocultación, perpetrada ás veces coa hipócrita desculpa da
"operación Olvido". Vas entrar en Bibliotecarias e bibliotecarios "infames", vas
saír da autoestrada do relato histórico convencional, vas ir a pé, a valmontes,
pola banda inhóspita da historia, e vas sentir que a intrahistoria, como o rumor
dun bater de alas nun bosque queimado, vén por ti. Cada vez que entres nunha
biblioteca ou nun arquivo, ou cada vez que escoites "depuración" ou
"extirpación", vaste lembrar de Bibliotecarias e bibliotecarios "infames", de
como o compromiso polo espallamento do saber se converteu nunha proba de cargo e
nunha mancha ominosa (...)"
A modo de homenaxe, a quen fai posibles as bibliotecas.
No hay comentarios:
Publicar un comentario