30/10/13

A tradición oral petando na porta


Cando se acerca a semana da tradición oral (4 ao 10 de novembro), temos que ir quentando motores.
O mellor da tradición é escoitala, chamar aos máis vellos para que nola vertan ao ouvido. Probar a transmitila, nós tamén, á nosa maneira; demostrar como funciona botándoa a voar aos catro ventos. No noso caso, esa tradición -en versión orixinal ou adaptada aos tempos que corren- ten unha lingua propia na que comunicar a cultura que a envolve. E móvese nos brazos do vento. Xa o dicía Cunqueiro: 
                           "No niño novo do vento hai unha pomba dourada"
Que bo momento para chamar aos avós/avoas e aos pais/nais á biblioteca, que bo momento para ir ás residencias a escoitar aos maiores (nesa viaxe de ida e volta, na que dan e reciben), que tempo de convivencia entre unhas e outras xeracións que falan é escoitan.
E tamén, son os tempos de sacar todos eses materiais musicais e impresos nos que se recolle a tradición. 
Un petisco:
Este é o dedo moumiño,
este é o seu sobriño,
este é o maior de todos,
este é o furabolos
e este o escachapiollos.
 

No hay comentarios: