5/9/11

Fábulas con segunda parte



Historias de Mestre Raposo 2, un cómic de Bruno Heitz, traducido do francés por David Gippini e publicado or Kalandraka.
De novo, atopamos ao personaxe principal, ese raposo astuto e disposto a todo para salvarse da xustiza do rei, pero tamén con ansias de revancha e vinganza. Así como non pode haber máis rei que o león -pois para iso leva unha melena que o fai destacar entre toda a fauna- non podería haber un raposo que non coma "bicherío" e aí xorde a gran dúbida: pódese castigar a un animal por facer aquilo que está na súa constitución e instinto? E que pasa co home ao que o raposo representa nesa fábula?
Di o raposo que o león tampouco vive só de herba e pregúntalle a compañeira “pero non é iso o que fan os raposos?” Todo un dilema que pode resolverse indo ver o papa e Roma para que lle limpe os pecados; de novo o sarcasmo presentándose coma un machadazo.
A seguir as historias que acontecen entre a corte do rei e o camiño do raposo. El , o raposo, é un pai de familia que se vai facéndolle recomendacións á muller coma que protexa os fillos dos baróns e os condes que roldan sempre. Todas son burlas artelladas polo mestre, enganando a todos os que pretendían enganalo coma o gato ou o home, pero tamén ao inocentes oso e lobo. Ao final, como nos vellos contos, o rei enferma e será o raposo quen consiga sandalo grazas á medicina que lle rouba a un médico e coa vinganza engadida duns pelos do lobo e do gato, así, o raposo non só conseguirá o favor do rei senón tamén a metade das súas terras, que lle ofrece nun momento de desesperación.
O enseño é o protagonista destas historias de Le Roman de Renart, unha das obras máis antigas da literatura francesa (séculos XII e XIII) redactada en verso coa intención de parodiar a épica e a novela cortesá da época, segundo senos explica na presentación editorial.
Unha volta pola tradición, polas fábulas de sempre que, tamén hoxe, continúan de actualidade.

No hay comentarios: