Hai libros sen palabras, para os que non fai falla utilizar o código escrito. Libros para observar, para interpretar as ilustracións, para ler imaxes... Libros magníficos para pequenos e grandes. Libros que nos fan pensar, imaxinar,... Libros nos que vemos máis do que nun principio pensabamos. Libros para ver, mirar e remirar, para descubrir e gozar. Así é La ola de Suzy Lee, publicado por Barbara Fiore Editora. E ollando este libro preguntámonos: quen dixo que había que saber descifrar o código escrito para entender as historias? Só utilizando o branco e negro do lapis / carbón xunto ao azul da acuarela o relato vai sucedendo. Poucos personaxes, apenas unha nena que xoga coa ola que representa a descuberta do mar, unhas gavotas que semellan secundar á protagonista e unha nai que a introduce e a recolle ao final, simbolizando esa tarefa dos adultos facilitadores de experiencias que se manteñen á distancia necesaria. Unha expresividade a proba de significado que nos mostra o diálogo lúdico entre o mar e a nena; unha relación que semella simétrica na que se pasa do medo á confianza, da sorpresa ao susto, do desafío ao agasallo con que o mar remata premiando á nena. E cando marcha vai cambiada, algo mudou e converteu o mar en amigo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario