CONTATRÁS

Contatrás de Paula Carballeira ou de cando se pode escribir teatro, narrativa, e tamén, poesía. Paula sorpréndenos nesta ocasión cun libro de poemas para a rapazada, publicado por edicións Positivas, dentro da súa colección DI – VERSOS. Outra maneira de versificar, na que se introduce o xogo cos sons, o ritmo e o sentido, de tal maneira que ás veces pode semellar simple pero non é tal, só un pequeoo engano para pillarnos en falta, sorprendéndonos. Algunha que outra referencia para volver a tropezar con Alicia ou aquela odisea no espazo en ano capicúa. Humor e compromiso. Xogo e pensamento. Nenos, animais, trens, naves espaciais e continentes… que de todo hai neste libro de Paula que lemos escoltando a súa voz por detrás da orella, vendo os seus xestos e percibindo a presenza da Paula actriz. As ilustracións son de X. Carlos Hidalgo, en branco e negro. Outra maneira de facer ilustre o debuxo, de meter moito contido en poucos trazos, de obrigarnos a pensar e facer que vaian aboiando os significados. É o seu un bo traballo para exercer esa actividade tan lúdica e interesante da lectura de imaxes. Un ilustrador, que trata aos lectores con respecto porque os sabe intelixentes e dispostos a ver máis alá. Entremos na Contatrás (e ogallá vos espera unha boa viaxe pola poesía) 10… Abrochade os pantalóns Senón, que escándalo! 9… agarrádevos aos asentos senón, que medo! 8… despegade voade 7… deixade saír os ollos que miren ben lonxe 6… deixade que o nariz se mova que sinta os arrecendos que cheire 5… deixade que a boca se abra que se abraie ieeeeepaie 4… despedídevos dos demais dos que quedan cos pés na terra dos que non saben que hai paxaros no aire 3… despedídevos do que queda atrás do que non voa por máis que vos doa 2… esquecede por un intre que sodes persoas 1… xoguemos a ser xigantes así o mundo non será tan grande 0… O Mund O