Para ler e ver, para mirar e remirar, para ver as melloras que se producen cando pasamos do negativo ao positivo… para todo isto: Andrés cabeza abaixo. Con texto de Pablo Albo e ilustracións de Roger Olmos, esta novidade de OQO dirixida a nenos e nenas de 3 a 7 anos (e compañía). Unha historia a modo de matrioska, que comeza coa lei de Murphy de raíña e señora, pero que ten un bo final. Comeza o relato con Andrés sendo engulido por un ogro e mentres baixa pensa que só faltaba que nese estómago bestial o esperara outro protagonista dos seus medos, un dragón que tamén o papa, e cando baixa polo aparato dixestivo deste, de novo pensa, anticipando o futuro, que xa só faltaba que nese estómago o estivera esperando un oso... e así vai, de mal en peor. De mal en peor, na cabeza do lobo queda esperando a que chegue alguén a liberalo, un leñador, un cazador, un cabaleiro,... pero nada pasa ata que decide cambiar a súa sorte e pensa (iso é o que ten pensar) que así como se entra poderase saír, ou non? Pois quen ten boca para comer ten outro furado para botar fora e cun optimismo a proba de bomba vai buscando eses furadiños, duns comellóns noutros ata que sae á superficie feito un asco pero feliz, esperando unha chuvia que no lave. A historia non ten desperdicio, peor as ilustracións moito menos. Ir atopándose personaxes das que non fala pero se mostran, como a carapuchiña en esqueleto dentro do lobo (leva tanto tempo dentro), as ferramentas do lume dentro do dragón acompañando ás que foron damas.
No hay comentarios:
Publicar un comentario