CAMA E CONTO

De que pode tratar un libro con este título? De que pode falar alguén como Gonzalo Moure nunha obra dedicada a “Ballobar, capital dos contos”? Ide catando… “Ti, mamá, abrías un libro, aínda teño esa imaxe gravada, o momento máxico en que abrías o libro e gargarexabas un chisco. Eu pechaba os ollos e abría os oídos, en canto escoltaba a túa carraspeira. Comezabas a ler e metíame no conto aos poucos, como no mar no verán á hora da sesta. (...) O que me contabas, ao comezo, non eran máis ca palabras. Pero as túas palabras ían esvaecéndose e no seu lugar aparecían as imaxes. ¿E os sons? Poucas veces había sons, pero imaxes, sempre. E vaia imaxes. De xente, de fragas."