Tío Miseria era un ferreiro pobre e con mala sorte ata que un día atopou unha moeda de ouro que desencadearía todo un torrente de acontecementos: San Pedro que daquela andaba polo mundo pídelle que lle ferre a burra e a cambio cumpriralle un desexo (que coma sempre non semella moi ben escollido: que ninguén poida baixar da pereira sen o seu permiso), un trasacordo (“por que non pediría trinta anos de vida?”) que chama ao demo disposto a darlle ese tempo a cambio da alma, o contrato asinado e… a historia continúa seguindo a tradición e cun final que nos explica a razón de que haxa miseria no mundo. Da autoría de Inacio Vilariño tanto o relato (baseado nun conto popular) coma as ilustracións (fotografías de monicreques de madeira). As imaxes teñen un ar primitivo e naif, uns toques surrealistas que lle confiren unha nova lectura e abrirán as mentes á imaxinación e a posibilidade de seguir creando en base a onbxectos cotiáns. A introdución de mans, dedos e sombras colaboran no relato achegando unha expresividade e uns remates realmente artísticos. O branco e negro de fondo rómpese con golpes de cor, que nos sorprenden gratamente tamén na tipografía.
No hay comentarios:
Publicar un comentario